VA

1-2007

Home Archief Abonnement met twee welkomstnummers naar keuze Los nummer bestellen

VorigeDeel 5  | Volgende

“Vriendschap, een gave uit de hemel.”


Interview: Huisarts H.C. Moolenburgh


Toegift:  Een aantal extra vragen in aansluiting op het interview in  VA editie 1-2007


Af en toe hebben mensen ervaringen waarin zich het bewustzijn even kan verwijden. Zijn er momenten in uw leven geweest dat u deze ervaring hebt gehad?

    “Verschillende keren. Vooral in ontmoetingen met mensen. Op een dag stapt een oudere heer van een jaar of zestig hier binnen. Hij zegt: ‘Ik ken u niet, maar ik wou u consulteren.’ Ik denk: ‘Een oude vriend van me.’ Hij kwam uit het ziekenhuis en zei last te houden van een blaasontsteking die maar niet over ging. Het zag er heel serieus uit. Ik wilde hem nog een keer laten onderzoeken. Ik dacht: ‘Die man gaat dood.’ Hij bleek een enorme maagkanker te hebben die aan het bloeden was.
    “Ik heb negen maanden met hem gepraat. Na een half jaar zei hij: ‘Weet je dat wij hele oude vrienden zijn?’ Ja, zei ik, dat weet ik, dat zag ik op het moment dat je binnenstapte.’ Op zo’n moment heb je het gevoel even in een veel wijder landschap te staan. Het gevoel deel uit te maken van een veel groter geheel – een gevoel van een enorme ruimte. En dat is me verschillende keren overkomen.”

Van een recent bezoek aan Ierland herinner ik me een stukje natuur waar ik bijzonder graag kwam. Soms ’s ochtends vroeg, soms later in de middag. Er liep een stroompje doorheen. Het had iets bijzonder mysterieus. Het gevoel nergens ooit in mijn leven een stukje natuur te hebben meegemaakt waarin het waarschijnlijker leek dat de twee werelden elkaar raakten als daar.

    “Ik kan me dat heel goed voorstellen. Ik ken het niet van Ierland. Maar ik heb exact dezelfde ervaring gehad toen ik een keer aan de River Dart zat in Devonshire. Die rivier kwam daar zo door het bos heen om een hoek aanstromen in een hele speciale belichting, en daar was een sfeer, die was onbeschrijflijk. Ik heb daar geen goede woorden voor. Ik begrijp precies wat u bedoelt. Er zijn speciale stukjes die hebben dat.
    “We hebben de natuur een beetje ontzield. Als je rekent dat een man als Paracelsus nog uitgebreid en precies, zoals hij ook ziektes beschreef, inging op de verschillende elfenrijken. Zo zien aardmannetjes eruit; zo zien elfen eruit. Gewoon een onderdeel van zijn medische werken. Vijfhonderd jaar geleden. Kennelijk werd die natuur toen nog echt als bezield ervaren.”



Vorige pagina  |   1   |   2   |   3   |   4   |   5   |   6   |   7   |   8   |   Volgende pagina




Links over dit onderwerp, klik hier.


Dit nummer los nabestellen


Dit nummer ontvangen binnen een abonnement

Home
Editie 3-2006
Editie 4-2006
Overzicht alle jaargangen: Leeskamer