Lang gekoesterde wens: Edgar Reitz

1,45

Zijn uw films niet te lang? “Nee, dat vind ik niet,” aldus de Duitse regisseur Edgar Reitz. “Ze komen tegemoet aan een hele diepe behoefte van de mens – het gevoel bij de dingen te kunnen verwijlen, in de waarneming tot rust te komen.” Interview met de maker van de magistrale Heimat-filmcyclus. Digitale download.

Beschrijving

Een lang gekoesterde wens: een interview met de Duitse filmregisseur Edgar Reitz. De man die in 1980 nietsvermoedend begon aan een project dat alles bij elkaar 25 jaar zou gaan duren. Heimat-liefhebbers als Geert Mak weten zich nog precies het moment te kunnen herinneren dat ze de eerste afleveringen zagen. En wie de filmreeks nooit heeft gezien, wacht een cadeautje: de kennismaking met een wereld van ongekende filmische schoonheid. “Ik denk dat de filmkunst tot taak heeft ons langzaam en voorzichtig weer te leren zien. Een school voor de ogen. De wereld is normaliter idioot, zinloos en verhuld, maar in de kunst stelt ze zich weer open. Zo zou ik het willen zeggen.” Een interview uit 2006 met de Duitse regisseur in het Goethe Instituut.

Heimat 1 is een serie vertellingen over het fictieve dorpje Schabbach in de Duitse Hunsrück – de geboortestreek van regisseur Edgar Reitz. De film vangt aan tegen het einde van WO I,  in 1919, op het moment dat zoon Paul terugkeert uit de oorlog en de ouderlijke smidse binnenloopt en zijn vader bijna zonedr een woord te wisselen de helpende hand reikt bij het repareren van een karrenwiel; om elf afleveringen en vele geboortes, huwelijken, vriendschappen, scheidingen en sterfgevallen, later te eindigen op een dorpse kermis in het jaar 1982. Van de hoofdpersonen uit de eerste aflevering is dan nog maar een enkeling in leven.

Het volgen van de stroom van het leven in Schabbach is als een archetypische reis door het eigen innerlijk – van de grootste kleinburgerlijkheid tot de grootste wijsheid van grootmoeder. Als een personage afscheid van iets of iemand neemt, haalt dat alles naar boven van wat wij zelf aan afscheid hebben beleefd. Als het personage Hermann aan het eind van Heimat 1 rond zijn twintigste zijn geboortestreek verlaat en zijn geluk in de grote stad München zoekt, maken we ons met hem los uit de familiale omhulling om onze eigen vrijheid te verkennen.

Reitz: “Iedere kunstenaar vecht in zijn werk tegen de vergankelijkheid. In onze herinnering valt het verleden in louter brokstukken uiteen – losse flarden, fragmenten. Het leven zoals we ons dat herinneren is een hoop scherven in onze ziel. De kunstenaar bouwt uit deze scherven een nieuw leven. Uiteindelijk ligt hier de reden waarom ik films maak: uit liefde voor het leven.” En: “Ondanks alle globalisering dragen veel mensen van binnen een kaart van een tweede land met zich mee, bestaande uit geheime, magische plekken – een oord van verlangen.”

Aan het eind van de eerste reeks vertrekken de hoofdpersonen uit Schabbach. En een vervolg lag voor de hand. In Die Zweite Heimat volgen we Hermann –Reitz’ alterego – als aankomend muziekstudent naar München. In 1993 is het zover: in tientallen landen wordt de tweede Heimat-reeks uitgezonden. Over Hermann Simon die in het voetspoor van Reitz zelf de stap van de Hunsruck naar de grote stad maakte. Dertien afleveringen lang, 25 uur film, waarin telkens een ander personage uit het leven van de ultieme hoofdpersoon, Hermann Simon, centraal staat. Volgens sommigen een even grote mijlpaal als Heimat 1 was geweest; volgens anderen net iets minder en volgens weer anderen zelfs nog mooier dan de eerste reeks was geweest.

Het PDF-bestand bestaat uit losse pagina’s die desgewenst geprint kunnen worden. Om de pagina’s naast elkaar geplaatst te zien, zoals in het tijdschrift, dient u binnen Adobe Acrobat Reader de beeldinstelling aan te passen: Beeld >> Paginaweergave >> Weergave van twee pagina’s (alle andere opties uitvinken)