Monsantopoly of Risk?
Op huisartsen ligt een enorme druk om
pillen voor te schrijven bij beginnende
dementie; terwijl de effecten van die
medicijnen marginaal zijn. Op politici
ligt een grote druk om genetisch
gemanipuleerde gewassen toe te
laten. Ze heten veelbelovend te zijn en
veilig. De Franse filmmaakster Marie-
Monique Robin reisde drie jaar de
wereld rond en raakte geïntrigeerd door
de vraag waarom de vooruitgang zo vol
problemen zit.
Volgens de Nederlandse minister van Landbouw Gerda Verburg (CDA) reageert de burger te gevoelsmatig op de nieuwe gentechnologie. En een bange burger laat zich niet door de feiten leiden maar door zijn emoties. Een terechte constatering. Maar waar zijn de feiten eigenlijk? Dat is de vraag die zich opdringt na het zien van de documentaire die de Franse filmmaakster Marie-Monique Robin maakte voor de Frans-Duitse tv-zender Arte en die begin 2009 te zien was op de Belgische televisie.
Op de dag dat minister Gerda Verburg in Den Haag aankondigde dat Nederland voor de vooruitgang dient te kiezen, presenteerde de Franse filmmaakster haar documentaire in Amsterdam. Op het moment dat Verburg in het NOS-journaal betoogde dat de Europese deuren open zouden moeten gaan voor transgene gewassen, keek in Amsterdam een gezelschap naar een filmscherm waarop een oud-collega van Verburg, de Amerikaanse minister van Landbouw onder Clinton, spijt betuigde over het gemak waarmee hij de deur open had gezet. “We verlangden geen tests omdat dat niet in het belang van de industrie was.�
Diezelfde Amerikaanse minister, Dan Glickman, zegt terugblikkend: ‘De Amerikaanse regelgevers van toen zagen zichzelf als cheerleaders voor de biotechnologie. Toen ik minister van Landbouw werd, was het klimaat rond de regelgeving in feite gericht op goedkeuring: het goedkeuren van transgene gewassen, met de bedoeling de export op te voeren. Binnen de agro-business en de regering was het over het algemeen zo dat als je niet voor het snel toelaten van gentechproducten was, je beschouwd werd als iemand die tegen de wetenschap en tegen de vooruitgang was. Als ik daar iets over durfde te zeggen, werd ik stevig op de vingers getikt, niet alleen door de industrie maar ook door sommige collega’s in de regering Clinton. Er werd veel druk op me uitgeoefend om niet moeilijk te doen, om het zo te zeggen …’
Lees verder in de papieren editie »
Links over dit onderwerp »
