De tranen van onze voorouders
Maarten Oversier belicht oude familiegeheimen
Met
een glimlach bladeren we door vergeelde familieboeken. Het is al weer
zo lang geleden dat onze voorouders leefden – een voorbije tijd. Maar
afgesloten wil Maarten Oversier die levens niet noemen. Daarvoor heeft
hij in zijn praktijk te veel onaffe verhalen langs zien
komen. Een gesprek over de bevrijding die mogelijk is als oude
familiegeheimen alsnog de ruimte krijgen en de waarde van een Indiaans
inzicht: ‘Als je je voorouders niet kent, ben je stuurloos.’
‘Gezichtsbedrog vind ik grappig’
Geertje Aalders illustreert boeddhistisch kinderboek
In
het bos kiest ze bij voorkeur de konijnenpaadjes en de smalle
sluiproutes van reeën – dralend bij een uilenbal die ze uiteen pulkt om
te zien wat de uil op het menu had staan. Of anders bij een mestkever
die ze helpt oversteken. Mooie doorkijkjes leg ze vast in haar hoofd.
Voor haar nieuwste opdracht, een kinderboek over het leven van Boeddha, dompelde ze zich onder in het boeddhisme.
Een ontmoeting met illustratrice Geertje Aalders (1983).
De lach opent de ziel
Karin Bloemen zoekt gulden middenweg
‘Wat
je uitdraagt naar anderen, de manier waarop je je
weg probeert te vinden… niet te hebberig, niet te altruïstisch, niet te
egoïstisch... Bij alles in
het leven denk ik: ‘Is dit de gulden middenweg?’ Een gesprek over
boeddhisme en theaterwerk ter gelegenheid van de door de Dalai Lama geopende tentoonstelling Het leven van Boeddha in de Nieuwe Kerk.
De schoonheid van het onbekende
Estelle Frankel over ‘niet weten’ in ons leven
Wanneer
dingen niet overeenstemmen met ons idee hoe het leven zou moeten zijn,
zijn we ontzet. Maar hoe weten we eigenlijk dat de foute afslag verkeerd
is geweest? Hoe weten we welke levensweg de juiste is? De Amerikaanse
psychotherapeute
Estelle Frankel raakte zo gefascineerd door de aan- en afstotende
werking van het onbekende dat ze er een jarenlange studie aan wijdde,
puttend uit de rijkdom van de joodse kabbala.
In naam van de dieren
Een bevlogen kunstenares: Loes Botman
Haar
tekeningen ogen realistisch, maar toch wijken ze af van het beeld dat
de ogen ons willen doen geloven. Loes Botman heeft altijd meer dan de
materiële kant van het dier willen tonen. 'Ik word een beetje dat dier
en beweeg me als dat dier... Ik teken voor de dieren, opdat wij mensen
zien dat het geen vanzelfsprekendheid is dat ze er zijn.’
De engelen van Mons
Column: Frans Olofsen
Het
is een vreemd verhaal dat Frans Olofsen ter ore komt: de legende van de
engelen van Mons. Boogschutters uit de hemel die Britse soldaten te
hulp zouden zijn geschoten tijdens de Eerste Wereldoorlog. Even later
staat hij in Mons voor een schilderij van de engelen. Engelen, bestaan ze of
zijn het hersenspinsels? Een mijmering over het spanningsveld tussen
ratio en gevoel. Waar ligt de scheidslijn tussen waan en werkelijkheid?
Het Kleine Volk
H.C. Moolenburgh over nimfen en sylfen
Ooit
stelde Hans Moolenburgh zijn patiënten de vraag of ze wel eens een
engel hadden gezien. Nu richt hij de schijnwerper op een andere groep
wezens buiten ons normale gezichtsveld. Een wonderlijke serie
bespiegelingen rond de door Paracelsus nog als vanzelfsprekend ervaren
nimfen, sylfen en vuurgeesten - die in IJsland bekend
staan als het huldufólk (vrij vertaald: verscholen volk of het ‘verborgen volk’).
Levensenergie in het landschap
Jos van Wunnik verkent zijn omgeving
Er
was een tijd dat Jos van Wunnik veel onderzoek deed naar
‘krachtplekken’ in het landschap, plekken vol levensenergie, ook wel
aangeduid als ‘chi’ (boeddhisme), ‘natuurgeesten’ (shintoïsme),
nulpuntenergie (Einstein) en morfisch veld (Sheldrake). In het lichaam,
zo merkte hij, roepen die krachtplekken uiteenlopende gewaarwordingen
op.
‘Voorbij, die mooie zomer’
Column Jaap Huibers
Hartgespan (Leonurus cardiaca)
is als sterk geurende lipbloemige zeer geliefd bij hommels en wolbijen.
Maar ook Jaap Huibers heeft hartgespan in zijn hart gesloten als
waardevol kruid bij ritmeveranderingen. Een kruid dat ons een beetje kan
helpen om de overgang van ‘mooie zomer’ naar de wereld van gareel en
plichtmatigheid iets soepeler te laten verlopen
Regeladvertenties: het podium is aan u!
In de hoop dat de rubriek zich mag ontwikkelen tot een ontmoetingsplek van zoekende en vragende VA-lezers.
Rein de Vries verbeeldt de toekomst
Beeldend
kunstenaars lijken soms in staat een schaduw vooruit te werpen, alsof
zij al dromend en schilderend een sleutel hebben tot een wereld die nog
moet komen. In 5-2013 interviewden we Rein de Vries over zijn
verbeeldingen van een toekomstige wereld waarin men geen gebruik meer
wordt gemaakt van fossiele brandstoffen. Zijn nieuwste werk is tot 21
december te zien in het Friese dorp Hurdegaryp.
|