‘We leven in een fascinerende tijd, heel ingrijpend en moeilijk, maar ook prachtig. Ik ben blij dat ik erbij mag zijn. En heel opvallend: ook een tijd waarin de jongeren van nu zich zoveel sneller ontwikkelen dan voorgaande generaties. Ik wou dat ik nu pas aan mijn leven beginnen mocht. Nu pas heb ik genoeg geleerd om her en der wat te kunnen vertellen. Nu pas! En ik moet al bijna weer terug.’ Een intens gesprek over leven en dood.

In de stilte komen de herinneringen boven. Een levensverhaal vol missers, toevallige wendingen, ontmoetingen en breuken. ‘Ik zie nu hoe mijn leven een zoektocht is geweest naar mijn vrouwelijke kant.’ Een reis die pas goed vaart kreeg in de Verenigde Staten, waar ze een praktijk als polariteitstherapeute begon, 32 keer verhuisde en bovenop een Californische berg verrast werd door het visioen van een ronde hut.

In het dagelijks leven is hij bio- geitenboer in de Ardèche – maar hij is ook schrijver, filosoof. En bovenal een charismatisch spreker. Een kleine man met een zachte stem die zalen voor zich in weet te nemen met zijn levenservaring, anekdotes, humor en visie. Een Franse uitgever vroeg hem zelfs om zijn levensverhaal op te schrijven voor achtjarige lezertjes. Een kennismaking met de man die helaas geen president werd.

‘Het komt er niet op aan voortaan de auto te laten staan en de trein te nemen. Nee, blijf gewoon eens wat vaker thuis.’ Marnix Verplancke componeerde een mooie beschouwing over matiging en soberheid. Aan Plato ontleent hij de waarschuwing om bestuursfuncties liefst zo onaantrekkelijk mogelijk te maken. ‘Alleen dan heb je de garantie dat de uiteindelijke bestuurders er helemaal voor willen gaan.’

'Hij schreef kwatrijnen voor me, soms kreeg ik er twee of drie in de week. Honderden poëmen, kwatrijnen en haiku’s over de liefde, zijn tuin – onze tuin, de bloemen in de boeketten, de vogels op het gras, de seizoenen, zijn leven, mijn leven, onze vriendschap. Hij verheugde zich op de donderdagmorgen – mijn vaste ochtend voor de werkzaamheden in zijn tuin.' Marjet Maks doet verslag van een bijzondere vriendschap uit de jaren dat ze hovenier was.

Het begon allemaal begin 2007. Op een vroege voorjaarsdag stopte de bus ergens tussen Heemstede en Haarlem, een paar minuten lopen van de praktijk waar H.C. Moolenburgh lang geleden, in de jaren vijftig, met één patiënt was begonnen.

• Het 1^e interview verscheen in 2007 (Klik hier); het 2^e in 2016 (Klik hier)
  
• Alle 41 VA-columns zijn nu gebundeld bij Lemniscaat (Klik hier).
  
• Zijn allernieuwste 43^e column staat in VA's nieuwe lentenummer