VA 4-2020 | Verborgen schoonheid

Beschrijving

Verborgen schoonheid

Ware schoonheid kan een ongelooflijk effect hebben, realiseerde Vladimir Dmitriev zich als aankomend arts in een psychiatrisch ziekenhuis. ‘Ons leven heeft in feite geen ander doel dan onze ziel te ontwikkelen. Geen enkele school, cursus of methode kan het leven vervangen.’ Op bezoek bij de van oorsprong Russische arts-acupuncturist. Een gesprek over zijn jeugd in de Oeral, de geestelijke weelde van Sint Petersburg, het heilzame beeld van een danseres in een fles water en zijn visie op de acupunctuur in het grensgebied van twee dimensies, de zichtbare en de onzichtbare wereld.

Overrompelende intensiteit

Haar dansen zijn geen aaneenschakeling van pasjes, maar verhalen uit het leven. Vijf minuten verlies of vijf minuten verliefd zijn. Patricia Wessels wilde dolgraag de Amsterdamse flamencodanseres Conchita Boon (1999) interviewen, en wie haar artikel leest, begrijpt waarom. ‘No pensar, bailar’ (‘niet denken, dansen’) waren de woorden die de Spaanse flamencolegende La Moneta haar op elfjarige leeftijd toeriep. ‘Hierna,’ aldus Conchita, ‘begon ik uit mijn gevoel te dansen. Om elk optreden opnieuw door de ervaring heen te gaan en te merken dat je verandert.’

Metamorfose van de pioenroos

Zonlicht, bomen, een veldje planten, een bedwelmende geur. Zijn eerste natuurherinnering gaat terug tot mijn vierde levensjaar toen Willem Beekman op een lentedag op een open plek in het bos voor een veldje bloemen stond waar een geweldige betovering vanuit ging.’ Dat gevoel van verbondenheid is hij niet kwijtgeraakt in zijn latere leven als spreker-verteller-coach en klinkt nu door in zijn op schrift gestelde planten- en dierenverhalen, zoals in het geheim van de pioenroos.

Winterse mijmeringen

Zoals we vlak voor het slapen gaan de dag aan ons geestesoog voorbij kunnen zien trekken, brengt Frans Olofsen een winters bezoek aan de kale leegte van zijn moestuin, om daar in dit nu goeddeels afgestorven tuintje herinneringen op te halen aan de vele tientallen planten- en diersoorten die hij hier in de afgelopen maanden voorbij zag komen en waar nu geen spoor meer van over is – in afwachting van de stille tijd waarin de aarde haar adem in lijkt te houden.

Het geheim van de smid

Je vak verstaan wil eigenlijk zeggen dat je hebt leren luisteren, beseft Wil Uitgeest in de Driebergse smidse waar Steef van Dijk haar vertelt hoe zijn onrustige omzwervingen tot rust kwamen op het moment dat hij kennismaakte met het roodgloeiende ijzer. ‘In de smidse leer je luisteren naar de eigenschappen van het ijzer. Pas als je die eigenschappen respecteert en er rekening mee houdt in je werk, kun je er echt iets mee beginnen.’