VA 2-2023 | Leylijnen en krachtplekken

Beschrijving

Spirituele routekaart

De geest van de aarde, zo noemden de Chinezen de positieve, fijnstoffelijke energie die in onzichtbare banen over het aardoppervlak lopen. In Australië songlines en in Engeland leylines genoemd. De nestor van het Nederlandstalige onderzoek, de historicus Wigholt Vleer, schetste als eerste de contouren van een energetische kaart van de Lage Landen. Een speurtocht van duizenden kilometers langs kerken, kapellen en hunebedden, met de wichelroede als hulpmiddel. Een hernieuwde kennismaking met een oeroud fenomeen.

Prozac in het landschap

Elke cultuur heeft zijn heilige plaatsen. ‘Plekken met een onverklaarbare aantrekkingskracht en geladenheid, die ons helpen ontspannen.’ Een ontmoeting met de Vlaamse leylijn-onderzoeker Cois Geysen, die de stilte roemt op sommige van deze plekken. ‘Alsof ze ons helpen innerlijke stilte te vinden.’ Ook is het volgens hem op deze krachtplekken mogelijk een niet zo voor de hand liggende vorm van ‘weten’ te ervaren, een ‘intuïtief aanvoelen dat niet altijd te vatten is’.

Leycentra, schilderijen en porselein

Ooit zal een passende verklaring voor het fenomeen ley-energie worden gevonden, denkt Sietse van der Tuin. Een energie waar de mensheid sinds onheuglijke tijden mee vertrouwd is. ‘Het begrip heiligheid lijkt ermee verbonden.’ Maar dat is nog wat anders dan deze energie begrijpen. In Fysica van de heiligheid doet hij verslag van tien jaar onderzoek naar de uitstraling van Chartres en Glastonbury en honderden andere krachtplekken, maar ook naar die van schilderijen en Chinees porselein.

Een reis naar binnen

Van Germanen, Egyptenaren, Grieken en Romeinen is bekend dat ze houten of metalen takken gebruikten als hulpmiddel om bijzondere energieën op te sporen. Maar energieplekken kunnen ook op gevoel en intuïtie worden gevonden. Theo Buijsrogge raakte door zijn eerste ervaringen op dit gebied zodanig gefascineerd dat hij een complete studie maakte van de Michael-Apollo-lijn, een van de krachtigste energielijnen van Europa. Theo Buijsrogge over de honderden krachtplekken op de Michael-Apollo-lijn

Verhalen uit de Provence

Al tientallen jaren reist hij de dorpen van de Provence langs met zijn bus. Een prachtig juweel, met gouden armaturen en kleine lampjes. Er is plek voor vijftig mensen. Daar vertelt Jean Guillon zijn verhalen. ‘Ik denk echt dat de woorden slechts versieringen zijn. De beelden zijn er om ons terug te brengen bij onszelf.’ Zoë Joncheere doet verslag van haar ontmoeting met een vertelkunstenaar uit Marseille. ‘Een verhaal is altijd waar op het moment dat het verteld wordt.’

Van robot tot mens

Een menselijk uitziende robot die kan springen, lopen, traplopen, salto’s achterover kan maken en zelfs… kan dansen. Wil Uitgeest is zwaar onder de indruk. Het is gek, zegt ze even later, om je te realiseren dat deze mechanische creaties geen gevoel hebben, geen plezier beleven aan het dansen en niet geïnspireerd worden door het enthousiasme van de andere dansers. Lees haar reflectie op de immense kloof tussen robot en mens.