Marten Toonder Special | PDF

4,50

De 1e Marten Toonder Special van Vruchtbare Aarde-editie  is in de papieren vorm reeds lang uitverkocht, maar wel digitaal verkrijgbaar. Niet in een papieren jasje dus, maar in een aantrekkelijke, goed leesbare digitale vorm op uw beeldscherm — die u zo meteen gelijk vanuit deze webwinkel kunt downloaden. Of uitprinten.

Beschrijving

Enigszins verbaasd is Marten Toonder altijd gebleven, over de belangstelling voor zijn persoon – geestelijk vader van heer Bommel en Tom Poes. Toonder haalde zijn inspiratie ten slotte uit de andere wereld. En als de inspiratie uitbleef, stond ook hij met lege handen. Wat natuurlijk niet wegneemt dat hij daarin zijn eigen, eenzame weg durfde te gaan. Vruchtbare Aarde presenteert  een digitale heruitgave van VA’s eerste Toonder-Special.

Het idee om ‘iets’ met Marten Toonder te doen, kwam al op bij het verschijnen van Vroeger was de aarde plat, het eerste deel van zijn autobiografie. Maar het moment ging voorbij. Pas in 2001 kwam het idee weer op. Een toevallige ontmoeting op een terras. Programmamaker Frank Wiering vertelde over zijn bezoek aan Toonder in Ierland begin jaren zeventig. Een verhaal vol anekdotes. De vraag die opkwam: “Er zijn zoveel interviews met Toonder geweest; zou het een raar idee zijn om daar nog een interview aan toe te voegen voor Vruchtbare Aarde?”  Zo is het begonnen.

Een stationschef, Wammes Waggel geheten, zwaait met zijn lantaarn. Bommel stapt in. Een trein die nergens naartoe blijkt te rijden. “Hij gaat altijd maar rond op een baan zonder einde,” zegt de conducteur. Er is één tussenstation, met vele deuren, waarachter men kan vinden wat men zoekt. Maar Bommel heeft al een deur gekozen. “Ik volg altijd mijn eigen levenspad, ook al is het eenzaam en onbegrepen.” Hoe eenzaam en onbegrepen is het levenspad van de geestelijk vader van heer Bommel? Een teer interview in Laren. Najaar 2001. Marten Toonder over de binnenkant van de natuur, Ierland, de last van ouderdom en zijn visie op het leven. “Ik heb een heel leven nodig gehad om de waarde van de geest te leren kennen.”

U heeft eens gezegd dat u nooit geweld in uw verhalen gebruikt. Het is een facet van het leven, zei u. Maar als je geweld in je verhalen brengt, vervreemdt je je juist van de werkelijkheid.
“Het is moeilijk daar iets over te zeggen. Geweld trekt enorm de aandacht. Je wordt erin getrokken. Het laat je achter met een gevoel van ontzetting. Tegelijk sluit die ontzetting je af. Door die ontzetting word je afgesneden van lagen die wel betekenis hebben. Vernietigen en kapot maken kan elke imbeciel. Maar iets maken, creatief zijn, dat is waar het om gaat.”

Het eerste Toonderinterview sloten we af met een vraag over een bijzondere boom in Blaricum, de dubbeltjesboom genaamd.

De vraag: “Er is een tijd geweest dat we in schoolvakanties regelmatig verbleven in een Blaricums huis. Op de dagelijkse wandeling met de hond kwamen we langs een bijzondere boom met breed uitwaaierende stammen. We noemden die boom  de ‘dubbeltjesboom’, omdat de kinderen er altijd op afrenden in de hoop er weer een paar ‘dubbeltjes’ in te vinden. En met hun spurt moesten ook wij, de ouders, een spurtje trekken, om die dubbeltjes er wederom ongezien neer te leggen. “Je vermoedt dat daar iets in zit, dat daar iets in leeft”, zei u over de oude bomen, honderden jaren oud, die zo vreemd en kronkelig waren, met gaten, dat daar iets in leeft. Waar gaat de kracht van het beeld nu over in werkelijkheid? Hoe dun is de scheiding tussen beeld en werkelijkheid?”

Uit het antwoord: “Kinderen zijn wat dat betreft gezegend. Kinderen zijn nog helemaal open. Zoals u over de ‘dubbeltjesboom’ vertelt, volgt het een uit het ander. Die boom zelf legt nu eenmaal geen dubbeltjes neer. Hetzelfde geldt voor Sinterklaas: die komt niet uit zichzelf met cadeautjes aanzetten. Er is in ieder geval iets met die boom. U zegt: het zijn dubbeltjes. Voor het gemak. Maar u weet dat het een bijzondere boom is. Een geweldige uitvinding, vind ik dat, die dubbeltjesboom. Hoewel die boom op een bepaald moment wel helemaal geen reden kan hebben om dubbeltjes neer te leggen. Of hij scheidt uit met dubbeltjes leggen en legt er iets anders neer. Ik geloof dat u vooral niet elke keer dat u er komt, moet zorgen dat er dubbeltjes liggen….”

Extra informatie

Abonnee

Niet abonnee, Wel abonnee