VA’s lievelingsinterview: Hein Thijssen

1,45

Knipoog van een hoogbejaarde: oud-monnik Hein Thijssen over de natuurlijke staat die op hoge leeftijd ineens binnen bereik kwam. Digitaal artikel, direct te downloaden vanuit deze webwinkel.

Beschrijving

De geheimtip van de redactie van Vruchtbare Aarde: de lang tegemoet geziene ontmoeting met oud-pastor en oud-monnik Hein Thijssen in 2008. Jaren achtereen leek onbereikbaar geweest door de schoonheid van het boek dat hij geschreven had: Leeg en Bevrijd. Op 80-jarige was hij begonnen met schrijven, aanvankelijk alleen voor zichzelf. Een manuscript over de ontdekking van zijn leven: de stilte die hij op hoge leeftijd had gevonden. Een natuurlijke staat waar hij zijn hele leven naar had gezocht, en die uiteindelijk zo vanzelfsprekend en natuurlijk bleek te zijn dat hij zich niet kon voorstellen dat niet heel veel meer mensen die gewaarwording van vanzelfsprekende innerlijke stilte in zichzelf herkenden.

Begin 2008 werd het contact per mail gelegd. Het antwoord kwam per kerende mail. ‘Wees welkom. Het landingsgestel is inmiddels behoorlijk versleten, maar in de bovenkamer is het nog helder. Maar of uw bezoek de wereldreis van Amsterdam naar Roermond waard is, kan ik niet beoordelen. Als u mijn leeftijd geen bezwaar vind (85), dan bent u in ieder geval van harte welkom. Vanwege het feit, dat ik werkeloos ben, ben ik nagenoeg altijd vrij. Zullen we zeggen tot spoedig contact?’

In de laatste mail stond dat Thijssen persoonlijk naar het station zou komen. ‘Als je morgen om 10:33 uur op het station in Roermond een knappe, enigszins kalende grijsaard ziet lopen, zonder anjer, maar met een wandelstok, moet je maar denken: dat is ‘m. Versaag niet hem aan te klampen. De rest komt vanzelf. Tot morgen en goede reis.’

Twintig jaar lang was Hein Thijssen rooms-katholiek pastor geweest in Canada. maar die tijd lag al weer ver achter hem. De kerk had hij vaarwel gezegd. Na terugkeer in Nederland was hij docent gedragswetenschappen geworden in het HBO. Tot aan zijn pensioen. En nu?

‘Vaak zit ik in mijn stoel, en kijk naar buiten. Soms wat mijmerend. Soms met gesloten ogen dan weer met de ogen open. Voornamelijk helemaal niets doend. Het grappige is,’ zegt Thijssen nu, ‘dat je er heel wat voor meegemaakt en ook heel wat voor verloren moet hebben om daar goed in te worden, in dat niets doen. Eigenlijk heb ik dat pas op late leeftijd ontdekt en geleerd.’

‘Het is allemaal zo simpel geworden,’ voegt hij eraan toe. ‘Nu de stilte eenmaal gevonden is, weet ik dat die nooit meer verdwijnt. Het is zo’n vanzelfsprekende en natuurlijke ervaring dat deze geen enkele nieuwswaarde heeft. Geen krant die er ooit aandacht aan zal besteden. Er leidt niet eens een weg naar toe. Het is er allemaal al. Er hoeft alleen maar losgelaten te worden. En dat loslaten gebeurt vanzelf, als de tijd daar rijp voor is.’

In de loop van de dag zullen we naar boven verhuizen, naar Thijssens werkkamer, en weer naar beneden, en opnieuw naar boven – waarbij de wandelstok op de trap enigszins in de weg zal blijken te zitten. De regen gutst tegen de ramen, de wind doet van zich spreken. Het is stil in het vertrek. We kijken naar buiten. Door het rechter raam zie ik een grote boom. Tussen ons in, op het tafeltje tussen onze beider fauteuils in, brandt een lamp.

‘Zo zit ik vaak. Als er dingen te doen zijn, doe ik die dingen. Als er niets gedaan hoeft te worden, valt het stil. Neem dat raam bijvoorbeeld, met zijn regendruppels. Als iemand me zou vragen wat ik zie, zoek ik er woorden bij – anders niet.’ Het is allemaal zo eenvoudig geworden, zegt hij op een gegeven moment. ‘Ik zing gewoon mijn lied en vervolg mijn weg, genietend van de kleine dingen die me omringen – een activiteit waar niemand iets van begrijpt.’

Ik stuurde hem enige weken later het artikel dat ik naar aanleiding van onze ontmoeting had geschreven. Hij mailde me terug, met humor, dat hij ‘die heer ook wel eens zou willen ontmoeten.

Vruchtbare Aarde levert u dit interview voor de prijs van 1,35 op maar liefst drie verschillende manieren. U ontvangt de originele opgemaakte versie, zoals die verschenen is in editie 1-2008. Daarnaast een kale tekstversie – printbaar en leesbaar op de meeste computerschermen. Ten slotte een versie geschikt voor smartphones.

Het interview met Hein Thijssen verscheen in Vruchtbare Aarde editie 1-2008 (uitverkocht).