Hape Kerkeling loopt naar Santiago

1,45

Interview Hape Kerkeling | In de serie: de mooiste interviews van Vruchtbare Aarde | De Duitse tv-presentator en komiek Hape Kerkeling besluit om na een burn-out een treinkaartje naar St. Jean-Pied-de-Port in Frankrijk te kopen om de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela te gaan lopen. Digitale PDF, direct downloadbaar.

Beschrijving

Na een ziekenhuisopname besluit de Duitse tv-presentator en komiek Hape Kerkeling in een opwelling een treinkaartje naar St. Jean-Pied-de-Port in het zuiden van Frankrijk te kopen. Jarenlang had de Duitse entertainer alle signalen van zijn lichaam weten te negeren. Geen tijd! Maar een oorinfectie en een operatie zouden hem uiteindelijk naar de kant dwingen. In een boekhandel pakt hij op een dag een boek van de plank met de titel: De Vreugde van de Jacobsweg van de plank. Het begin van een 800 kilometer lange pelgrimstocht. ‘Het gekste wat ik tot nu toe in mijn leven heb gedaan.’ Een ontmoeting in Düsseldorf. Een gesprek over zijn ontberingen, invallen, angsten en inzichten, en over zijn boek dat in Duitsland astronomisch hoge verkoopcijfers haalde.

Vraag in Nederland een willekeurige voorbijganger of hij of zij ooit van Hape Kerkeling heeft gehoord. Tien tegen een dat niemand ooit zijn naam heeft horen vallen. Maar dan Duitsland! Een uur te vroeg arriveerde de vertegenwoordiging van Vruchtbare Aarde in 2007 voor het interview aan de balie van het afgesproken hotel in Düsseldorf. Het uitspreken van Kerkelings naam maakte onmiddellijk duidelijk wat een naamsbekendheid de man in Duitsland heeft. In Nederland vergelijkbaar met die van tv-persoonlijkheden als Mathijs van Nieuwkerk en Paul de Leeuw.

Als de VA-fotograaf na afloop van het interview met Hape Kerkeling naar buiten gaat voor de gebruikelijke fotosessie, blijkt werkelijk elke voorbijganger, fietser en automobilist op hem te reageren.

Het boek dat Hape Kerkeling over zijn wandeltocht schreef behoort nog altijd tot de betere boeken over de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. Goed geschreven, met de nodige zelfrelativering en humor. Een spiritueel reisverslag zonder opgelegde spiritualiteit. Een tocht vol ontberingen en tegenslag waar Kerkeling ad hoc steeds oplossingen voor probeert te vinden. Een reiservaring die Kerkeling zou blijken te veranderen. En dat alles in reactie op een burn out.

‘En dan te bedenken dat ik ook gezellig thuis op mijn rode lievelingsbank had kunnen liggen, met een kop warme chocolademelk en een stuk kwarktaart onder handbereik.’ Bij zijn vrienden staat Hape Kerkeling bekend als een uitgesproken bankzitter, iemand die de lol van het lopen nooit in heeft ingezien. En uitgerekend hij vat het plan op om naar Santiago de Compostela te gaan lopen. Maar ja, er was dan ook het nodige aan vooraf gegaan.

‘Maandenlang niet luisteren naar je inwendige ik, dat de hele tijd wanhopig RUST! gilt, maar niet wordt gehoord omdat je gedisciplineerd meent door te moeten werken, ja dat wreekt zich op een bepaald moment. Je hoort dan helemaal niets meer en dat is pas een spookachtige ervaring! Op een gegeven moment spuug je gal, en dan lig je opeens op de afdeling spoedeisende hulp en denken ze dat je een hartinfarct hebt. Ik ben er nog steeds woedend over dat ik het zover heb laten komen. Maar ik heb het stemmetje binnen in me teruggevonden en zie daar: Ik besluit tijdens de zomermaanden dit jaar geen verplichtingen meer aan te gaan en mezelf te trakteren op een tijdje rust.’

Begin van het gesprek:

We zitten in de lounge van een prachtig hotel in Düsseldorf. Ik heb Hape Kerkeling zojuist een paar tijdschriften overhandigd en verteld over het interview met H.C. Moolenburgh in het vorige nummer. De Haarlemse huisarts die ook humor rekent tot het terrein van de geneeskunde en altijd geprobeerd heeft zijn patiënten in een opgewektere stemming de deur uit te laten gaan dan ze binnen zijn gekomen.

Eerste vraag: Wat is dat toch met humor? Die loodzware eerste dag van je route is komisch om te lezen.

‘Het was inderdaad ongelooflijk zwaar die eerste dag. Maar zonder humor had ik het ook onderweg niet gered. Op zeker moment is het alsof je naar jezelf zit te kijken. In mijn geval zag ik een man met overgewicht een poging doen de Pyreneeën over te lopen — zonder training, zonder voorbereiding. De absurditeit van die situatie stond me ineens helder voor ogen. Op moeilijke momenten, als het me even te veel dreigde te worden, was humor het enige dat me kon redden. Lachen om jezelf…’

De spirituele weg naar Santiago de Compostela doet in menig opzicht denken aan het labyrint in de kathedraal van Chartres, kronkelend naar het midden, de kern, het centrum — grillig, onvoorspelbaar, vol teleurstellingen als het beoogde doel ineens verder weg lijkt dan ooit. De opgave waar de pelgrim elke dag opnieuw voor staat — zo weet Kerkeling inmiddels heel zeker: ‘Wees jezelf en niet meer of minder dan dat. De opgave zelf is eenvoudig, maar de uitvoering moeilijk.’

Een inzicht onderweg: ‘Hoe langer ik op de Jacobsweg loop, hoe prettiger ik me voel. Misschien nader ik niet alleen Santiago, maar ook mezelf.’

Vruchtbare Aarde levert u dit interview voor de prijs van 1,35 op twee verschillende manieren. U ontvangt een kale tekstversie – printbaar en leesbaar op de meeste computerschermen. Plus een versie geschikt voor smartphones.