In editie 1/2005 probeerde Veronica Frenks woorden te vinden voor haar fascinatie voor het Zeeuwse licht in de schilderkunst. Op haar zoektocht sprak ze onder andere met de directeur van het MuZeeum in Vlissingen. In ditzelfde nummer dwaalde de Nederlandse kunstenares Maria Klerx door het landschap van de Niederrhein - op zoek naar Joseph Beuys. Gesprekken, impressies en reflecties.
In editie 3/1999 stond landschapskunstenaar Andy Goldsworthy centraal. Motto: "Een goed werk is een moment van intense helderheid." Het liefst keert Goldsworthy keer op keer terug naar hetzelfde plekje - bijvoorbeeld naar de Australische woestijn of, zoals in 1999, op uitnodiging van Staatsbosbeheer, naar de Schoorlse duinen. "Verandering wordt het beste ervaren door op één plaats te blijven. Wanneer je reist, zie je verschillen, maar geen veranderingen."
In editie 3/2003 publiceerden we een uitgebreid interview met de licht-schilder Willem den Ouden. Willem van Toorn sprak bij de opening van een van Den Oudens exposities de volgende woorden: "Zoals alle grote kunstenaars laat Willem den Ouden ons zien wat onzichtbaar is voor onze ogen: het wezenlijke van het landschap."
Editie 4/2000 was gewijd aan het grensvlak van beeldende kunst, wetenschap en religie. Een eigenwijze collage van herinneringen, knipsels, kiekjes, vragen, ideeën en tv-beelden - over citroenbomen, zure room, Toscaans licht en 1001 andere zaken.
In de beeldende kunst is het begin van de 20e eeuw een keerpunt: voor het eerst wordt de zichtbare buitenwereld op een schilderij losgelaten. Piet Mondriaan laat zijn bomen oplossen in een spel van lijnen en vlakken; zoals schilders als Willem de Kooning en Karel Appel de natuur juist vervormen om deze ten slotte te laten exploderen in een fontein van kleuren. Een dierbaar interview met de Amsterdamse kunstenares Wil Uitgeest in editie 2/1999 over haar poging in boekvorm de 20e eeuwse schilderkunst te begrijpen.
In editie 1/2004 besteedden we twaalf pagina's lang aandacht aan de Hypnerotomachia Poliphilo. In 1999 in een essaywedstrijd van NRC-Handelsblad nog geprezen als het kunstwerk van het voorgaande millennium. Een 500 jaar oud meesterwerk op het gebied van de boekdrukkunst; algemeen beschouwd als een grafisch juweeltje. “Een van de mooiste boeken ooit gemaakt,” zei Kees Fens in een Volkskrant-column. “Elke bladzijde die ik ervan te zien krijg, maakt mij gelukkig, want is in superieur evenwicht als een schilderij van Vermeer.” Ook voor architecten is het boek een inspiratiebron. In ditzelfde nummer van Vruchtbare Aarde ook een interview met de Nederlandse toparchitect Ashok Bhalotra.
Een interview met beeldend kunstenares Wim Bos in editie 1/2003, vanwege de originele ideeën die hij op tal van plekken in de maatschappij ventileert. Hij werkt veel in het onderwijs, is betrokken bij natuur- en milieuwerk, en in al die gevallen brengt hij een manier van kijken mee die mensen helpt net even buiten de gebaande paden te kijken.
Wat het onderwerp “natuur” zal Vruchtbare Aarde niet snel een vogelkenner vragen zijn kennis te spuien omtrent een of andere vogelsoort. Daar zijn genoeg goede vogeltijdschriften voor. Anders wordt het als een beeldend kunstenaar naar vogels gaat zitten kijken. Intrigerend voorbeeld: de Brummense kunstenaar Oscar van Doorn (die ook tal van interessante kunstprojecten op scholen op zijn naam heeft staan) die vanuit een caravan op negen meter hoge palen in de IJsselvallei maanden lang om zich heen keek. Wat ziet een beeldend kunstenaar in het landschap? Editie 4/2002.
