“Een
tekening die een hoge mate van geluk
uitstraalt. Het gevoel wat een boffer ik
wel niet was. Ook na moeilijke perioden van ziek zijn! Want dat is
het rare – iedere keer dat je ziek bent geweest, kom je er
gelukkiger uit. Raar, hè. Maar dat is echt zo. Het
gevoel: Ik
mag nog.� Een intens gesprek met de 74-jarige Zeeuwse
beeldend
kunstenaar Marja de Lange over de grote omslag in haar leven en het
gevoel opgesloten te zitten in de
‘doos’ van het lichaam en
de vleugels van de ziel. Info»
Je moet de wind leren
kennen
Zijn eerste grote reis,
gelijk na de Vrije
School: een fietstocht naar India. Daarna
reisde hij
alleen nog in zelf gemaakte voertuigen. Naar Afrika in een vliegtuig,
naar Oost-Europa in een auto van hout. "Als toerist kom je
niet echt in contact met een land en zijn
cultuur.� Een gesprek over de inzichten die Joost Conijn onderweg
opdeed en over zijn onbedwingbare
neiging over muurtjes te kijken. “Als je op een creatieve
manier in het
leven
staat, stuit je op grenzen. Belangrijk is het om over die
grenzen heen te kijken. Anders loop je binnen de kortste keren
vast.� Info»
De ziel is een tikje
verlegen
“Op de meeste portretfoto’s
is de geportretteerde persoon meestal goed te herkennen; maar de ziel
is moeilijker te
zien. De ziel is soms een tikje verlegen.� Linda Wormhoudt over gelaagde portretfotografie,
over haar fascinatie voor de Sami en haar onderdompeling in de cultuur
van Koerdistan waar ze als verliefde
zeventienjarige terecht kwam. En: haar visie op
stervensbegeleiding en oude
heilige
bronnen. Info»
Dromen in de concertzaal
Frans Olofsen was er al bang
voor. Ja, hoor, daar
valt de eerste zwaar snurkend in slaap. Hoe blijf je
wakker bij een vijf uur durend strijkkwartet? Maar dan... “Glashelder
hoor ik de stem van mijn juf van vroeger; ze wijst met een
aanwijsstok de grote steden aan.� Het ene na het andere geheigenlaatje
gaat open. Onvermoede gebeurtenissen komen tot in de kleinste details
naar boven. Info»
Miryam in het donker
Hypnotiserend maar eigenlijk ook wel een
beetje beklemmend om je zo over te geven, ontdekt Marjan van Duin in
tropisch Afrika, bij de hand genomen door een Senegalese vrouw met een
kruik op het hoofd. “Ik zie niet veel. Het pad en de halmen van het
gras hebben dezelfde kleur. Zingend loopt de Senegalese voor me uit.
Ineens
valt alle beklemming van me af." Info»