Er is altijd wat moois te zien

  Voeding voor de ziel    Vruchtbare Aarde    Inspiratiebron voor levenskunstenaars    

 Een greep uit de inhoud van VA 3-2012:

 Ik ben een boffer

Copyright: M. de Lange-N
Copyright: M. de Lange-N

“Een tekening die een hoge mate van geluk uitstraalt. Het gevoel wat een boffer ik wel niet was. Ook na moeilijke perioden van ziek zijn! Want dat is het rare – iedere keer dat je ziek bent geweest, kom je er gelukkiger uit. Raar, hè. Maar dat is echt zo. Het gevoel: Ik mag nog.â€?  Een intens gesprek met de 74-jarige Zeeuwse beeldend kunstenaar Marja de Lange over de grote omslag in haar leven en het gevoel opgesloten te zitten in de ‘doos’ van het lichaam en de vleugels van de ziel. Info»


 Je moet de wind leren kennen

Foto: J. Conijn
Foto: J. Conijn
Foto: J. Conijn

Zijn eerste grote reis, gelijk na de Vrije School: een fietstocht naar India. Daarna reisde hij alleen nog in zelf gemaakte voertuigen. Naar Afrika in een vliegtuig, naar Oost-Europa in een auto van hout. "Als toerist kom je niet echt in contact met een land en zijn cultuur.� Een gesprek over de inzichten die Joost Conijn onderweg opdeed en over zijn onbedwingbare neiging over muurtjes te kijken. “Als je op een creatieve manier in het leven staat, stuit je op grenzen. Belangrijk is het om over die grenzen heen te kijken. Anders loop je binnen de kortste keren vast.� Info»


 De ziel is een tikje verlegen

Foto: Linda Wormhoudt
Foto: Linda Wormhoudt

Foto: Linda Wormhoudt“Op de meeste portretfoto’s is de geportretteerde persoon meestal goed te herkennen; maar de ziel is moeilijker te zien. De ziel is soms een tikje verlegen.� Linda Wormhoudt over gelaagde portretfotografie, over haar fascinatie voor de Sami en haar onderdompeling in de cultuur van Koerdistan waar ze als verliefde zeventienjarige terecht kwam. En: haar visie op stervensbegeleiding en oude heilige bronnen. Info»


 Dromen in de concertzaal

Viktor Vasnetsov: The Flying Carpet (1880)
Viktor Vasnetsov. The Flying Carpet

Frans Olofsen was er al bang voor. Ja, hoor, daar valt de eerste zwaar snurkend in slaap. Hoe blijf je wakker bij een vijf uur durend strijkkwartet? Maar dan... “Glashelder hoor ik de stem van mijn juf van vroeger; ze wijst met een aanwijsstok de grote steden aan.� Het ene na het andere geheigenlaatje gaat open. Onvermoede gebeurtenissen komen tot in de kleinste details naar boven. Info»


 Miryam in het donker

https://www.flickr.com/photos/silipo/3201997458/
https://www.flickr.com/photos/angela7/5409061852/

https://ives-ensemble.nl/2012/10/reacties-op-morton-feldman/Hypnotiserend maar eigenlijk ook wel een beetje beklemmend om je zo over te geven, ontdekt Marjan van Duin in tropisch Afrika, bij de hand genomen door een Senegalese vrouw met een kruik op het hoofd. “Ik zie niet veel. Het pad en de halmen van het gras hebben dezelfde kleur. Zingend loopt de Senegalese voor me uit. Ineens valt alle beklemming van me af." Info»



 
Bestel decembernummer los Geef decembereditie cadeau +2 welkomstnummers
Footer